Στην ελληνική μυθολογία με το συλλογικό όνομα Μελιάδες είναι γνωστές οι Νύμφες των δένδρων που γεννήθηκαν από τις σταγόνες του αίματος το οποίο έτρεξε από τα ακρωτηριασμένα γεννητικά όργανα του Ουρανού (βλ. Ησιόδου Θεογονία, 178-187). Σε ανάμνηση της γεννήσεώς τους, το ξύλο του δέντρου μελιά το χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα για να κατασκευάζουν δόρατα. Από τις Μελιάδες καταγόταν το πολεμοχαρές «χαλκούν γένος» (= χάλκινο γένος).