อ่านกลอนของวินนี่กันนะคะ ภาพนี้ทำให้วินนี่เกิด
แรงบันดาลใจ การเขียนกลอนในครั้งนี้
" แสนสงสาร เด็กน้อย ที่หงอยเศร้า
ดูเถอะเหงา เหว่ว้า น้ำตาไหล
พ่อแม่หนู ไปอยู่ แห่งหนใด
ทอดทิ้งไป ให้เหงา เศร้าเดียวดาย
เห็นเด็กน้อย โศรกเศร้า เราเศร้ากว่า
ราวกับว่า หัวใจแยก แตกสลาย
เพียงแต่เรา เศร้าเกินทน หม่นเดียวดาย
และสุดท้าย หลั่งน้ำตา โอ้อาดูร